L’atrha notte,
versu menzannotte,
scindiendu da ruga de’ muorti
‘ncuntrai ad unu cù ll’uocchi stuorti…
‘Nci disse:”-Bonasera, Baruni…”
E mi jettau nù cazzottuni….
Meravigghjatu, domandai:”-Pecchì?”
E ‘mmi’nda minau n’atrhi dui o trhì…
Volia ù ‘cì fhazzu, nà ramanzina
ma ‘mmi ‘nda jettau n’atrha quattrina…
“Ma io passava pe’ fhatti mie…”
e m’inda mollau n’atri cincu o sie….
Catte ‘nterra, cuottu e strhacuottu,
e m’inda calau n’atri settuottu…
Io vitte a’ pezza mala piggjata
e cercai ù cangiu strhata…
Ma avia cchjù longa l’ancata
E mi fhice nà Cazzottijata!
Arrivau a cintu e tornau a’zeru…
Disse:” Ti mandu o’ cimiteru…”
E mmù ‘nci vaju puocu mancau…
Ca n’atrhi ducientu mi ‘zziccau!
“Mo’ statti cittu e vattinde liestu…
Sinnò m’incazzu e tti dugnu u riestu…
“M’inda vaju, ca fina chì ‘nghjorna
chissu è capaci u mi ruppa i corna…
Ca cierti gienti su propriu stuorti…
e pistunu a l’atrhi a’ ruga de muorti…”
Sicome eramu trhà luci e’ scuru,
sutt’o’ lampioni, arriedi nu muru….
Mi squatrhau miegghju e disse”Cù sì?”
“-Su nu poeta, scrivu poisì…”
“-Siti n’atrhu, allora, o’ cagghju…
Mi scusati vi pigghjai sbagghju…”
“Ma u sapiti ca siti fhetienti…
Vui prima i pistati i gienti
e pue, cu ‘nnà mossa pompusa
vi ripentiti e cercati scusa…
e chì voliti u vi dunanu i lodi…?
Si permettiti chissi ‘on ‘zzù modi…”.
Cuomu nà perzuna ben servuta…
s’inda ju arrancandu a’ sagghijuta…
Ma na manta è palati a chidda via
cià notte ,o’ scuru, puru pe’ ‘mmia
e ‘mu ‘ncì dassa nù bellu siggiddhu…
‘ncunu chjù stuortu ù trhova pur’iddhu!
Peppe Sestito
(Venerdì, 23 ottobre 2015)
